onderwijssangha

Aankomen op de berg

Beste vrienden,

we zijn bijna op de top van de berg aangekomen. De kerstvakantie. Afsluiting van een aantal maanden met inzet uitleggen, kennismaken, fouten maken, opnieuw beginnen, energie die wegvloeit, ergens nieuwe inspiratie vandaan halen. Misschien heb je je ritme gevonden, hoef je niet meer elk uur op een papier of mobiel te kijken wie de volgende klas is in welk lokaal.

Op de top van een berg aankomen. Het is een beeld. De rugzak is lichter want je hebt je eten verorberd en het water gedronken. in de ruimte die er vrij komt kun je ervaringen, inzichten, situaties die je uitgedaagd hebben om te groeien. Even gaan zitten. Je stabiliteit en vrijheid in jezelf voelen. To rust komen. Jezelf ontmoeten. Stilstaan bij wat er achter je ligt.

Je gedragen weten door de aarde. De kracht van de berg voelen. De berg die de kracht van eeuwigheid met zich meedraagt. Als je goed kunt kun je ook de erosie zien, de grote steen die uiteenvalt in kiezels. 

Tijdens deze laatste bijeenkomst van dit jaar nodig ik je uit om stil te staan bij deze verbinding met de aarde. Als geleide meditatie zullen we de ‘3 aanrakingen van de aarde’, een van de kern oefeningen van de Plum Village benadering samen oefenen.

Een vriend van mij wees me op een film: Geef ze bergen. Verslag van de reis van een groep jongeren die het echt heel moeilijk hadden in hun (school-)leven naar Bosnië; een hike tocht in de bergen daar. Een zin die me raakte was: geef ze bergen uitdagingen en ze ontdekken hun kracht.

Een jongen deelt dat hij het heel fijn vond dat het stil was op die berg. Hij ontdekte dat de drukte in de klas, op school, de stad hem druk maakte. Hij ontdekte stilte in zichzelf.

Door deze bergtocht zijn ze thuis gekomen, hebben ze zichzelf ontmoet.

Een toevluchtsoord. Een rustplaats. Jezelf rust gunnen. De rijkdom daarvan ervaarde ik tijdens de korte retraite in Healing Springs. Ik ontmoette er 3 jongeren die 3 maanden het kloosterleven tijdens de ‘rains retreat’ (van 8 November tot 9 Februari) meemaken om zichzelf te ontmoeten. Op een ochtend stond er een Vietnamese mevrouw voor me die schoolprojecten doet in het binnenland van Vietnam. Een ontmoeting van twee leraren uit heel verschillende culturen.

Tijdens een deel-bijeenkomst vroeg een monnik: wat heeft je hier gebracht?

Ik nodig je van harte uit om deel te nemen aan onze meditatie avond om met liefdevolle aandacht stil te staan, liggen of zitten bij het aankomen op de top van de berg en de vrijheid van de vakantie te kunnen zien.

Het bergpad om deel te nemen is deze link: https://us02web.zoom.us/j/89449420443

Ik wens je een rustgevend weekend,

Joost Vriens.

Zelf sangha zijn

Beste Vrienden,

Van harte hoop ik dat het goed met jullie gaat en dat je ‘stil kunt staan’ bij goed zorgen voor jezelf in deze stormachtige tijd. Werken aan jouw vreugde in een klas is een kostbaar geschenk voor de jonge mensen in jouw klas of situatie.

Maandag avond is er geen online sangha: ik ben op retraite.

In onze onderwijssangha richten we ons op het versterken van de mindfulness van de leerkracht. Er zijn ook mindfulness programma’s voor kinderen. In Amerika hebben een aantal mensen de handen en harten bij elkaar gebracht en gaan een school beginnen.

Investeren in nieuwe generaties.

Dat is een geweldig initiatief en een pittige uitdaging. Er is al heel wat tijd gestoken in voorbereiding. Nu richten ze zich op ouders en kinderen die mee willen doen. Op deze website kun je daar wat informatie over vinden. Wellicht inspirerend.

We hebben goed in de gaten wat er anders zou kunnen in het onderwijs. Kunnen we, zoals deze monnik, over onze eigen schaduw heenspringen en een kleine stap zetten?

Ik wens jullie een mooi weekend, met loslaten en terugkeren tot jezelf.

Hartelijke groet,

Joost Vriens

Je licht als leraar

Beste vrienden,

als een leerling van Thay leraar werd kreeg hij een lamp. Ik vind dat een ontroerend en een krachtig gebaar om iemand ‘aan te wijzen’ als dharma leraar. Als iemand die de spirituele en praktische inzichten van het boeddhisme kan doorgeven. Die ceremonie, waarbij een hele gemeenschap aanwezig is heet dan ook wel de lamp ceremonie. Zijn gemeenschap zet deze traditie voort.

Dat beeld bleef vandaag de hele dag bij me. Misschien kwam dat omdat het een beetje donker een grijs was op de dag dat ik dit schrijf.

Mijn vertaling daarvan is dat je aanwezigheid als leraar als een lamp kan zijn zodat de leerling haar/zijn eigen weg kan zien. Niet alleen de obstakels, maar ook de kansen.

Aan het begin van mijn loopbaan als docent levensbeschouwing heb ik meegeschreven aan een middelbare schoolmethode die de naam ‘als een lamp voor je voeten’ meekreeg. Een verwijzing naar een citaat uit het bijbelboek de Psalmen.

Het beeld van dat licht past ook goed bij het vermogen dat je probeert te ontwikkelen om als leraar en zien wat er echt met een leerling of een klas is.

Als ik nu op mijn kussen ga zitten tijdens de ochtendmeditatie is het nog echt donker. In de traditie waarin ik oefen is dan de uitdaging: kun je het licht in jezelf zien, het licht waarmee jij het duister, of het ‘het is nog niet dag maar die komt wel’? 

Ik merk vaak dat ik wel direct het licht kan laten schijnen op mijn ‘tekortkomingen, aandachtspunten, verbeterpunten’. De lichtbundel richten op mijn (onverwachte) kwaliteiten vereist meer aandacht en aanwezigheid. Ik merk dat vooral als ik s’avond in bed ga liggen en de dag ‘terugkijk’.

Maandag wil ik samen met jullie graag stilstaan bij die lamp, dat licht. Vind je het een passend beeld voor jou, voor het doorgeven en delen van inzicht? Wat betekent dat woord ‘leraar’ voor je?. De tekst van Thay over leraar zijn is heel inspirerend voor me. We zullen maandag naar de Nederlandse vertaling luisteren.

In deze ceremonie wordt aan de aspirant leraar gevraagd om een inzicht-gatha (gedicht) te schrijven waarin ze een moment van inzicht in hun ontwaken beschrijven. Het hart daarvan is vaak een intentie voor verdere ontwikkeling. Ze krijgen ook een transmissie-gatha als richtingwijzer op hun pad van verdere ontwikkeling als leraar. Voorbeelden daarvan vindt je hier. 

Toen ik de vijf aandachtsoefeningen aannam kreeg ik als naam, als motto voor mijn leraar zijn: Oplettende berg van het hart.

Tijdens onze bijeenkomst gaan we geen gatha schrijven, maar misschien kunnen we wel het zaad daarvan woorden geven. Een  motto, een voornemen. Dat is een mogelijkheid, het hoeft niet.

Vanmiddag, tijdens een bijeenkomst van leraren vroeg de begeleidster om een ‘vaardigheid’ te noemen die je als leraar graag zou willen laten groeien. geïnspireerd door iets wat je in de afgelopen week hebt meegemaakt. Een paar voorbeelden: openheid, dankbaarheid, vertragen. Nieuwsgierigheid.

Dus ik nodig je van harte uit deel te nemen. Zie het programma hieronder.

Maandag 8 December is er geen Onderwijs Sangha. Ik ben dan op retraite in Healing Springs (bij Parijs). Ik heb er vertrouwen in dat je zelf een vorm vindt om je beoefening als leraar te voeden.

Dit is de link voor maandag: https://us02web.zoom.us/j/89449420443

Programma:

20.00 korte inleiding

20.05 Begeleide meditatie

20.15  Bezinningstekst

20.20  Stille meditatie

20.30. Intentie/inzicht opschrijven

20.35. korte stilte

20.40  Delen.

21.00  Einde