Beste Vrienden,
vandaag was ik uitgenodigd bij een voorstelling “voor mannen met ballen’.
Over de kracht van zacht.
Er zaten 250 mensen in de zaal.
De aanleiding voor deze bijeenkomst zijn cijfers die aangeven dat het met een groeiend aantal mannen in verschillende leeftijdsgroepen niet goed gaat.
In de verschillende optredens kwam naar voren dat mannen de neiging hebben om te zwijgen. Omdat het tot ons cultuurbeeld behoort dat mannen sterk zijn en als je huilt of je gevoel uitspreekt ben je een mietje. Een meerderheid van de aanwezigen herkenden dat.
Niet zeggen wat er is. Misschien is er in jou wel een heel gesprek aan de gang. Een gesprek wat je maar moeilijk kunt stoppen. Net als je soms een klas moeilijk tot rust kan brengen. Tijdens meditatie is er soms genoeg rust om mezelf te horen. Dit is wat er speelt, wat aandacht nodig heeft.
Tijdens een internationale online onderwijssangha in Amerika kregen we de opdracht om 7 minuten te schrijven over het onderwerp: liefdevol spreken naar jezelf en naar anderen. Die vorm heet ‘journaling’ en je schrijft ononderbroken wat er in je opkomt. Ik was verrast over wat ik opschreef. In de stilte en rust is er aanwezig zijn bij jezelf.

Mijn onderwijshart werd geraakt toen een 25 jarige deelnemer aan het panel, student toegepaste psychologie, na een beetje stevig doorvragen van de panelleidster deelde dat hij vanaf de basisschool gepest was en daar vooral op de middelbare school heel veel last van had gehad omdat daar geen ruimte was om het te delen. Het werd ook niet gezien door de leraren. Anderen bevestigden dat beeld. In zijn huidige opleiding moest hij ook aan zichzelf werken dus hij werd gedwongen erover te praten. Zijn lijden zat voor een belangrijk deel in zijn (moeten?) zwijgen.
Een voormalige profvoetballer, nu 55 jaar vertelde dat het ‘in zijn tijd’ een zwijgcultuur was onder de voetballers. Het was heel ongebruikelijk om te zeggen dt je zenuwachtig was voor een wedstrijd (terwijl iedereen zenuwachtig was).
Er waren twee mooie ervaringen aan het einde van de voorstelling. In het vragenrondje stond een vrouw op en die vroeg aan de student: ik ben moeder van een jonge dochter: wat kan ik doen om te zorgen dat mijn dochter het straks wel verteld, tegen mij en tegen de leraren? De jongen hoefde niet na te denken over zijn antwoord: het goede voorbeeld geven. Praten over wat je voelt, ook al is dat soms wat moeilijk. Zodat je weet dat het werkt en je kind weet dat het zin heeft.
Dit voorbeeld kan zo in het ‘Happy Teachers Change The World’ boek. Leren door doen en door zijn. Aandacht hebben voor openheid en kwetsbaarheid.
De voorstelling werd afgesloten met een gedurfde werkvorm. Kies iemand die naast je zit en deel met de ander wat je in deze voorstelling het meest geraakt heeft. Een minuut de tijd. dan omgekeerd. Ik zat naast een man. Ik deelde mijn geraaktheid dat de jongen zich niet gesteund voelde toen hij worstelde met zichzelf. Hij deelde dat hij een lange tijd van verslaving achter de rug had, nu 5 jaar ‘schoon’ was en dat hij blij was met elke dag. Niet vooruit kijken, maar in het nu leven. Tevreden zijn met wat er nu is.
Deze man had nog nooit gehoord van mindfulness, in het hier en nu zijn. Hij was heel duidelijk: dat had hij geleerd van zijn verslaving.
We moesten allebei onze stem verheffen om elkaar te verstaan. 250 mensen die iets met elkaar delen in een bijeenkomst dat er te weinig openheid en kwetsbaarheid is bij mannen.
In dit filmpje is er aandacht voor gewoontes. Welke gewoonte kun jij veranderen bij jezelf en welke invloed kan dat op kinderen hebben?
We kunnen lesgeven over aanwezig zijn door met aandacht te eten, te drinken, iets te zeggen, de deur dicht te doen.
We kunnen beginnen met een check-in.
We kunnen momenten van rust inbouwen, zodat het zand zakt en het water helder wordt.
Je kunt samen met ons mediteren via deze link: https://us02web.zoom.us/j/89449420443
Deze keer is er een andere indeling. We doen twee keer een stilte meditatie, met tussendoor een oefening. Het is fijn als je pen en papier bij de hand hebt.
Wij wensen jullie een weekend met een glimlach en de mogelijkheid om met elkaar te delen.
Baltus van Laatum
Joost Vriens

Plaats een reactie