onderwijssangha

See me, feel me, touch me, heal me (The Who, 1969)

Beste vrienden,

Vanmiddag maakte ik een wandeling en ik kwam twee dames tegen en ik groette ze met: hallo. Ze groetten verrast terug en zeiden dat ze dat niet meer zo vaak meemaakten. ‘Jonge mensen doen dat niet meer’. Ze dankten me en hervatten hun gesprek en liepen door.

Zien en gezien worden. Susan David begon haar toespraak met een Afrikaans woord voor ‘hallo’.  Sawubona. Het betekent zoiets als: ‘ik zie je en doordat ik je zien breng ik jou tot bestaan’.  Ze maakte iets in me wakker toen ze vertelde dat ze als 15 jarig meisje heel dapper probeerde op allerlei mogelijke manieren haar werkelijke gevoelens te verbergen omdat ze dacht dat het zo hoorde. Omdat ze het gevoel had dat ze leefde in een maatschappij waarin je complimenten kreeg als je ‘sterk’ was. Ze voelde een onverbiddelijke focus op het ‘positieve’.

Ik stopte even met luisteren. Is dat nog zo? We hebben het vaak over een ‘positieve mindset’. Ik zag deze week leiders die veel applaus nodig hadden. Bij een ontmoeting aan het begin van de week zei iemand: ‘je ziet er moe uit’. Ik hoorde mezelf zeggen: ‘nee, hoor, dat lijkt maar zo, ik voel me prima.’ Toen ze weg was vroeg ik me af: waarom reageerde ik zo?

Mijn mind is een wonderlijk geval. De rest van de dag kon ik het begin van een liedje van heel lang geleden (see me, feel me van The Who )niet uit mijn hoofd krijgen.

Zien en gezien worden. De oefening van ‘diep kijken’. Een lerares Engels van deze toen 15 jarige Susan had in de gaten dat Susan niet zei wat ze werkelijk dacht en voelde. Ze deelde aan iedereen een schrift uit waarin de leerlingen werd opgedragen op te schrijven wat ze echt dacht en voelde. Niemand zou het lezen. Het is een gesprek met jezelf. Susan had de uitdaging aangenomen en is nu psycholoog.

Diep kijken. Erkennen wat er is. Er zitten vermoedelijk jonge mensen in lokalen die hopen dat jij ziet wat er echt is. Daarnaast kan iemand zitten die hoopt dat je niet ziet wat er is, want het is beter om het te verbergen. Kun je dat ook zien?

De eerste stap als leerkracht is: hoe zie je jezelf? Wat zie je als je naar binnen kijkt? Aan het begin van de week vond ik een quote van Thich Nhat Hanh die me onrustig maakte. De quote zit in de afbeelding. Misschien moet je even ‘uitzoomen’.

Ik nodig je uit om te gaan zitten en geduld te oefenen. Het duurt even voordat het zand in het water gezakt is. We sluiten onze ogen, ademen kalm om naar binnen te kijken. Vriendschap te sluiten met wat daar is.

 Zien, voelen, aanraken, helen. 

Dat zorgt er misschien voor dat je uitgerust en wakker met een heldere blik naar de jonge mensen in je klas kunt kijken.

De link daarvoor is:

https://us02web.zoom.us/j/89449420443

De globale opzet van deze avond

19.45 – 20.00 uur inloop en ontmoeting  

20.00 – 20.05 uur inleiding en thema  

20.05 – 20.25 uur geleide meditatie 

20.25 – 20.35 uur loopmeditatie

20.35 – 20.50 uur stille meditatie

20.50 – 21.00 uur gelegenheid om te delen.

Met vriendelijke groet,  

Baltus van Laatum  

Joost Vriens.